مقایسه کردن

🌏 قرار بر این است که

من کار و کوششم را بکنم 

شد ، شد 

نشد ، نشد 

یعنی باید بپذیرم که 

نتیجه حاصل از کار و کوششِ من 

حداکثر چیزی است که می شد بدست آورد

و بپذیرم که 

حقِ من همین است و تمام. 

یعنی من همه تلاشم را کرده ام 

و زحمتم را کشیده ام 

حالا نمره من  12 یا 14 یا 16 شده است 

نباید بگویم 

من برای 16 تلاش کردم چرا نمره ام 12 شد

یا برای 20 تلاش کردم چرا 14 شدم 

این نظامِ ذهنیِ مقایسه ای 

انسان را از پا در می آورد. 

چرا من در خصوصِ فرزندانم در دورانِ کودکیشان 

تا این حد اصرار داشتم که

من اصلاً بچه خوب دوست ندارم 

چه برسد به اینکه دوست داشته باشم 

بچه هایم بهتر از دیگران یا بهترین باشند  

اصلاً این حرف برای من خنده دار است 

من بچه متوسط دوست دارم 

خدا هم آدمِ متوسط را بیشتر دوست دارد 

چون از آنها بیشتر خلق کرده است. 

در حالیکه قرار است 

ما کار و کوششمان را بکنیم 

نباید تبدیل به کسی شویم که 

با برچسب و لِیبِل زندگی می کند 

من با این مسئله دارم 

شما به من می گویید 

من دلم می خواست 

در رابطه با کار ، درس یا چیزهای دیگر 

بیشتر و بهتر از چیزی که هستم بودم 

قبول

به من می گویید 

برخی اوقات از این وضعیتی که دارم 

احساس خوبی ندارم 

قبول

ولی قرار نیست اینها

موضوعِ زندگیِ من بشود 

چون وقتی شما اینگونه با موضوعات برخورد می کنید 

همیشه یک چیزی برای اینکه 

زندگیتان را خراب کنید 

پیدا خواهید کرد. 

و موضوع مهم دیگر این است که 

من و شما به این دنیا نیامده ایم که 

چیزی را به کسی ثابت کنیم 

چون دیگران به مُرده یا زنده ما هم اهمیت نمی دهند  

چه برسد به 

اثبات یک چیزی در خودمان

این فکر ناشی از تَوَهُمِ کودکانه ماست. 

من باید از آنچه که هستم 

خشنود و راضی باشم 

و هر کاری در جهت پیشبُرد و پیشرفت خودم 

مشروط بر اینکه در حدِ طاقت و امکانِ من باشد 

و مهم تر اینکه 

قسمت هایِ دیگرِ زندگیم را خراب نکند

انجام دهم.

تأکید میکنم 

ما باید با آنچه که هستیم 

خشنود و راضی باشیم 

به این خاطر که  

آن عدمِ رضایت

ده ها و صدها برابر بیشتر از 

آن فاصله ای که با ایده آلمان داریم 

به ما آسیب خواهد زد. 

دکتر فرهنگ هلاکویی